Met een hernieuwde focus op de kernprincipes die oorspronkelijk de serie hebben gedefinieerd, levert * Assassin's Creed Shadows * de meest bevredigende ervaring die de franchise in jaren heeft gezien. De game introduceert een parkour -systeem dat het beste is sinds *eenheid *, waardoor spelers naadloos overstappen van grond naar kasteel daken. De toevoeging van een worstelende haak verbetert deze vloeibaarheid, waardoor de klim naar prime uitkijkpunten zelfs zelfs een snuifje is. Wanneer je op een koord hoog boven vijanden zit, ben je klaar voor de perfecte moord - zolang je maar als NAOE speelt. Schakel over naar Yasuke, de tweede hoofdrolspeler van het spel, en je zult merken dat je ondergedompeld bent in een compleet andere gameplay -ervaring.
Yasuke is opzettelijk ontworpen om traag en onhandig te zijn, niet in staat om stille moorden uit te voeren en zelfs te worstelen met zelfs de eenvoudigste beklimmingen. Hij vertegenwoordigt een grimmige vertrek van de typische * Assassin's Creed * -remonist, die een van de meest intrigerende maar verwarrende karakterontwerpen van Ubisoft presenteert. Spelen als Yasuke voelt minder als * Assassin's Creed * en meer als helemaal in een nieuw genre stappen.
Aanvankelijk kan het contrast tussen de mogelijkheden van Yasuke en het fundamentele ethos van de serie frustrerend zijn. Wat is het nut van een * Assassin's Creed * -protagonist die nauwelijks kan klimmen en geen heimelijke verwijdering kan uitvoeren? Toen ik echter meer tijd besteedde aan het spelen als hij, begon ik het doel achter zijn ontwerp te waarderen. Yasuke behandelt belangrijke kwesties waarmee de serie de afgelopen jaren heeft gepraat en biedt een nieuw perspectief op gameplay.
Je komt Yasuke pas in de campagne tegen, nadat je voldoende tijd hebt besteed aan het beheersen van NAOE, een snelle shinobi die het Assassin -archetype beter belichaamt dan elke hoofdrolspeler in het afgelopen decennium. Overgang naar Yasuke nadat hij gewend is geraakt aan de behendigheid van NAOE is schokkend. Als een torenhoge samurai worstelt Yasuke om door vijandelijke kampen te sluipen en kan ze nauwelijks iets groter klimmen dan hijzelf. Hij kan de daken niet vasthouden die de straten van Japan in de streef hebben, en wanneer hij erin slaagt om te klimmen, is het nauwgezet traag. Hij balanceert gevaarlijk op daken en beweegt voorzichtig, zichtbaar voor iedereen. Deze opzettelijke beperking in zijn klimvermogen introduceert wrijving, waardoor schaalomgevingen meer als een karwei aanvoelen en het gebruik van steiger en ladders noodzakelijk maken.
Hoewel deze beperkingen Yasuke niet strikt dwingen om op de grond te blijven, moedigen ze het sterk aan, waardoor zijn toegang tot hoge uitkijkpunten en zijn vermogen om bedreigingen in kaart te brengen en effectief te plannen te beperken. In tegenstelling tot NAOE, die kan vertrouwen op Eagle Vision, heeft Yasuke niet zo'n voordeel. Spelen als hij betekent het omarmen van rauwe kracht over stealth en verticale verkenning.
* Assassin's Creed* is traditioneel over heimelijke moorden en verticale verkenning geweest, principes waar Yasuke direct tegen is. Spelen als hij voelt meer verwant aan *Ghost of Tsushima *dan *Assassin's Creed *, vooral gezien zijn gebrek aan stealth -vaardigheden en afhankelijkheid van Samurai Swordplay. Yasuke verschuift de focus naar felle gevechten, een stijl waar * Tsushima * bekend om staat en * Assassin's Creed * is vaak bekritiseerd omdat hij ontbreekt.
Spelen als Yasuke daagt spelers uit om de * Assassin's Creed * -formule te heroverwegen. In tegenstelling tot eerdere hoofdrolspelers die moeiteloos elk oppervlak kunnen schalen, vereisen de beperkingen van Yasuke zorgvuldige observatie om verborgen paden te ontdekken die speciaal voor hem zijn ontworpen. Een leunende boomstam kan bijvoorbeeld leiden tot een synchronisatiepunt, of het open venster van een kasteel kan bereikbaar zijn via een trapachtige muur. Deze routes zijn aantrekkelijker dan het hersenloze klimmen van games uit het verleden, die Yasuke leidt naar waar hij moet zijn, in plaats van onbeperkte verkenning toe te staan.
Yasuke's benadering van stealth is beperkt tot de vaardigheid "Brutal Assassination", die allesbehalve subtiel is. Het is meer een openingsbeweging voor gevechten dan een echte stealth -verwijdering. Maar wanneer gevechten ontstaan, levert * schaduwen * het beste zwaardspel dat de serie in meer dan een decennium heeft gezien, met doelgerichte stakingen en een verscheidenheid aan technieken, van brute rush -aanvallen tot bevredigende ripostes. Het contrast tussen Yasuke's Combat Prowess en NAOE's stealth -aanpak is grimmig, maar complementair.
De scheiding van gevechten en stealth in twee verschillende personages zorgt ervoor dat elke speelstijl gefocust en verschillend blijft. In eerdere games zoals *Origins *, *Odyssey *en *Valhalla *, overschaduwde direct conflict vaak stealth. * Shadows* voorkomt dat dit bloedt met zijn dubbele hoofdrolspelersysteem. De kwetsbaarheid van NAOE vereist een heimelijke aanpak, waardoor spelers worden gedwongen zich terug te trekken en te resetten als gevechten uitbreken. Ondertussen stelt de kracht van Yasuke hem in staat om te gedijen in gevechten, waardoor een bevredigend alternatief wordt geboden wanneer u directe confrontaties wilt aangaan.
Het ontwerp van Yasuke is doelgericht, maar het roept vragen op over zijn pasvorm binnen het * Assassin's Creed * -universum. Terwijl personages als Bayek en Eivor in actiegebied wierpen, belichaamden ze nog steeds de kernmechanica van een moordenaar. Yasuke, als een samurai, mist deze vaardigheden, waardoor het een uitdaging is om * Assassin's Creed * te ervaren zoals bedoeld tijdens het spelen als hij.
De echte uitdaging voor Yasuke is NAOE, die naar voren komt als de superieure optie. Mechanisch is NAOE de beste * Assassin's Creed * -remonist in jaren, met een stealth -toolkit die perfect geschikt is voor de verticaliteit van Sengoku -periode Japan. Haar vermogen om de wereld te navigeren met snelheid en precisie vervult echt de belofte van *Assassin's Creed *: een zeer mobiele, stille moordenaar worden.
Antwoord.NAOE profiteert ook van de ontwerpwijzigingen die zijn geïntroduceerd voor Yasuke. De "Stick to Every Surface" -benadering is vervangen door een meer realistisch klimsysteem, waarbij spelers moeten worden geoordeeld routes en ankerpunten voor de grijphaak vinden. Dit verbetert het sandbox -gevoel van de open wereld, waardoor het gevecht van NAOE zo impactvol en gewelddadig is als die van Yasuke, hoewel ze langdurige gevechten niet kan verdragen. Dit roept de vraag op: waarom kiezen voor Yasuke wanneer NAOE zo'n uitgebreide * Assassin's Creed * -ervaring biedt?
De ambitie van Ubisoft om twee verschillende speelstijlen aan te bieden met Yasuke en NAOE is lovenswaardig, maar het creëert een tweesnijdend zwaard. De gameplay van Yasuke is een unieke afwijking van de normen van de serie en biedt een boeiend contrast dat een primeur is voor *Assassin's Creed *. Zijn ontwerp is echter rechtstreeks tegen de kernprincipes die de serie uniek maken binnen het open-wereldgenre. Hoewel ik altijd naar Yasuke zal terugkeren voor de sensatie van zijn gevecht, is het door NAOE's ogen dat ik de wereld van *schaduwen *echt zal verkennen. Spelen als NAOE bevestigt de essentie van wat het betekent om *Assassin's Creed *te spelen.
