Blades of Fire Demo Review: onvergetelijke ervaring!

Blades of Fire Review [Demo]

Volledig niet-forge-afzijdig!

Ben je ooit teruggetrokken uit iets dat je op slechts enkele ogenblikken eerder was ingesteld-en was het de juiste oproep gebleken? Voor iemand die zo impulsief en besluiteloos is als ik, is dat eigenlijk een dinsdag (het achteruitgang, niet het "het is de juiste oproep" -gedeelte). Gelukkig bleek mijn eerste aarzeling met brandbladen een vermomde zegen te zijn. Mijn eerste ontmoeting met het spel was overweldigend en overtuigde me bijna om het volledig af te wijzen. Maar toen ik dieper verdieste, begon wat begon als een ruwe start in een afzonderlijke ervaring dat het RPG-genre met één speler gretig heeft gewacht.

Ja, ik ben enthousiast over een demo, maar blijf bij me tijdens deze recensie en je zult begrijpen hoe ik ben overgestapt van scepsis naar pure opwinding, gretig in afwachting van de volledige release. Laten we die smederijen ontsteken en deze review hameren, zullen we?

Geen Ashen of onvriendelijk hier - alleen een bescheiden smid!

We beginnen met de ongepolijste introductie tot vuurbladen. Ik wou dat ik het kon suikerjas, maar dit is waar het spel op zijn zwakst is. Van start gaan met een dieptepunt is niet ideaal, maar het is cruciaal om de reis van hier te begrijpen.

Het spel laat ons kennis maken met Aran de Lira, een smid die in de diepten van een bos werkt. Een verre roep om hulp onderbreekt zijn werk, waardoor hij een ijzeren bijl moet pakken en zich naar het toneel haast. Hij redt een jonge leerling, hoewel de abt waarmee ze waren niet zo gelukkig is. Aran brengt de overlevende vervolgens weer in veiligheid - en dat is de hele openingsreeks.

Denk niet dat ik iets verdoezem; Dat is het. Geen filmische intro voorbij een korte schot en vervagende tekst. Het is een demo, dus sommige elementen zijn onvolledig, maar zelfs de eerste Berserker: Khazan had meer boeiende tutorials met de juiste dialoog en tussenfilmpjes. Vuurbladen laat je gewoon vallen en hoopt op het beste.

De tutorial introduceert ook het gevechtssysteem. Ik verwachtte iets dat lijkt op Dark Souls, ik was verrast om een ​​directioneel gevechtssysteem te vinden dat doet denken aan For Honor. Je kunt toeslaan met overhead, lichaam of laterale aanvallen van beide kanten, elk met een zware variant als je de knop vasthoudt.

Aanvankelijk vond ik dit systeem onhandig en onnodig, vooral omdat vijanden niet directioneel blokkeren. Maar terwijl het spel zich ontvouwde, veranderde mijn perspectief.

Na de tutorial worden verschillende schade -typen - pierce, pierce en slash geïntroduceerd - geïntroduceerd, elk uniek interactie met vijandelijk pantser. Een kleurgecodeerd targetingsysteem helpt bij het selectie van wapens, waardoor strategische wapenswap essentieel voor overleven. De gevechtslus evolueert naar iets fris en bevredigend, niet door flitsende animaties, maar door het samenspel van zijn kernmechanica. Het is zelfs gebaseerd op echte principes, die ik als een middeleeuwse wapenliefhebber op prijs stel. Ongewapende vijanden zijn kwetsbaar voor de meeste aanvallen, terwijl post-gepantserde vijanden zich verzetten tegen snijden en piercing. Geplaatste vijanden zijn immuun voor beide, maar bezwijk aan botte kracht van maces of hamers. En tegen beesten met dikke huiden, zoals trollen en ogres, zijn botte wapens minder effectief.

Met een beetje middeleeuwse pantserkennis zou je kunnen uitblinken in dit spel. Het is een verfrissend afwijking van typische fantasietitels, en dat is slechts het topje van de ijsberg. Het echte hoogtepunt? Het wapenschermsysteem.

Hier valt hier ook geen wapens - je moet je eigen maken!

Vuurbladen beschikt over een ingewikkeld wapenschermsysteem, anders dan Monster Hunter. In plaats van oversized fantasy -wapens uit beestachtige overblijfselen te maken, verzamel je basale, geaarde materialen om zorgvuldig gedetailleerde melee -wapens te smeden.

Natuurlijk is echte wapensing veel complexer en tijdrovender dan wat er in het spel wordt afgebeeld, maar Blades of Fire komt opmerkelijk dichtbij.

Het proces begint bij uw goddelijke smidse, geïntroduceerd in de middeleeuw als uw centrale hub. Voordat je begint te hameren, schet je je gewenste wapen. Neem bijvoorbeeld een speer. De meeste games vereisen gewoon ingrediënten en produceren een eindproduct, met misschien enkele stat -aanpassingen of materiële swaps.

In Blades of Fire is echter elk detail belangrijk. U kiest de vorm van de speerpunt, de geometrie van de dwarsdoorsnede, de lengte en het type van de haft en de materialen voor elke component. Het maken van een zwaard omvat het beslissen over het overzicht van de overzicht, pommelvorm en grootte en de materialen voor elk onderdeel. Je kunt zelfs aangepaste legeringen maken om de prestaties van je wapen te verfijnen.

Deze keuzes zijn niet alleen cosmetisch; Ze hebben direct invloed op de statistieken en effectiviteit van je wapen. Je maakt een gereedschap op maat gemaakt op je gevechtsstijl en de vijanden waarmee je wordt geconfronteerd.

Zodra uw ontwerp is voltooid, begint de smeden. Aanvankelijk is de smeden minigame verwarrend en slecht uitgelegd, hetgeen de proef-en-errorische aard van echte smeden weerspiegelt. Je past schuifregelaars aan om het metaal vorm te geven, waarbij elke hameraanslag de uitkomst beïnvloedt. Verdrijf het verkeerd en je kunt je wapen verpesten. Doe het goed en de kwaliteit van uw eindproduct verbetert. Het is een systeem dat de essentie vastlegt van handcrafting, lonend geduld en precisie.

U zult in het begin waarschijnlijk worstelen, maar het beheersen van de mechanica brengt enorme voldoening. Met de game kun je zelfs je beste creaties opslaan als sjablonen, waardoor je vaardigheden worden beloond.

En dat is nog maar het begin. Bladen van vuur biedt andere unieke mechanica die de grenzen van het genre verleggen.

Nieuwe blauwdrukken, wapens als checkpoints en wapenaltaren

In Blades of Fire komt "Loot" in de vorm van nieuwe blauwdrukken, materialen en onderdelen voor uw smidse. De game introduceert dit concept op meerdere innovatieve manieren.

Ten eerste, via vijandelijke ontmoetingen. Elk vijandige type hanteert een uniek wapen en het verslaan van genoeg van hen ontgrendelt de mogelijkheid om hun uitrusting te maken. Footsoldiers Grant Swords, kapiteins ontgrendelen Warhammers en onzichtbare moordenaars bieden dubbele messen. Dit progressiesysteem in hitlist-stijl moedigt het omgaan met verschillende vijanden aan, versterkt door respawning-vijanden die weer verschijnen elke keer dat je rust op je aambeeld, verwant aan vreugdevuren van Dark Souls.

Het aambeeld dient als uw checkpoint en opstandingspunt. Na de dood respawn hier, en het is ook waar je wapens kunt recyclen of repareren en toegang kunt krijgen tot de volledige smidse.

Ten tweede bieden wapenaltaren een andere manier om nieuwe uitrusting te ontgrendelen. Deze houten sculpturen tonen krijgers met specifieke wapens. Interactie met een terwijl je hetzelfde wapen hanteert, en je ontgrendelt nieuwe componenten, zoals alternatieve mesvormen of haftstijlen. Het is een slimme manier om experimenteren te belonen en herhaald te worden.

Ten slotte is het spel van de game over het Souls -systeem uniek. Wat verlies u bij de dood zonder traditionele valuta? Je uitgeruste wapen. Je moet teruggaan om het op te halen, en als je weer sterft voordat je het terugwin, is het voor altijd verdwenen. Bereid zonder wapens, en je bent gedwongen om terug te keren naar de smidse en opnieuw te beginnen met knutselen.

Deze cyclus - opnieuw, vechten, vallen en opnieuw smeden - is strak, intuïtief en verfrissend anders. Ik ben er verliefd op, hoewel sommige aspecten van het spel zijn onvolkomenheden onthullen.

God vreselijke stemwerken met onafgemaakte wereldopbouw

Helaas evolueren niet alle aanvankelijk onaangename elementen positief tijdens de 3-uur durende duur van de demo. De stem die bijvoorbeeld handelt, blijft consequent slecht. De opnamekwaliteit is onvoldoende, met sommige lijnen die ingeblikt of gedempt klinken, en de levering mist vaak overtuiging. De castingkeuze voor de leerling van de abt is bijzonder schokkend.

Wereldbouw schiet ook tekort. De demo is zwaar van expositie maar licht op uitbetaling, waardoor het verhaal zich onbelangrijk voelt. Hoewel het een demo is, en wat speelruimte wordt verwacht, is het ontbreken van follow-through op plotpunten. Als het verhaal niet verbetert in de volledige release, kan het aanzienlijk afbreuk doen aan de algehele kwaliteit van de game.

Geen spel voor eerste indrukken

Als de Blades of Fire -demo indicatief is voor het potentieel van de volledige game, is het een titel waarmee u het proces moet vertrouwen. Het is niet ontworpen voor sterke eerste indrukken, maar eerder voor het maken van een ervaring die het waard is om in te investeren.

De demo toont innovatieve mechanica naast een mix van andere elementen, wat suggereert voldoende groei. Zelfs in de half-gesneden staat zie ik het potentieel voor een meesterwerk. Het is misschien niet het kroonjuweel van 2025, maar het is een spel dat je niet snel zult vergeten.

Game8 beoordelingen