Yakın tarihli bir Doom Demosu: Dark Ages, ID Software tarafından geliştirilen Gotik Prequel sırasında, kendimi beklenmedik bir şekilde Halo 3'ü hatırlattı. Demonun ortasında, bir Cyborg ejderhasının üstüne biniyordum, şeytani bir savaş mavisinde makineli tüfek ateşi barajı açığa çıkarıyordum. Savunma kulelerini çıkardıktan sonra, gemiye indim ve alt güvertelerinden ücret aldım, mürettebatı kanlı bir karmaşaya dönüştürdüm. Kısa bir süre sonra gövdeden patladım, cehennem makinelerine karşı haçlı seferime devam etmek için ejderhama geri döndüm.
Bungie'nin ikonik Xbox 360 atıcı hayranları, Usta Şef'in Scovenant Scarab tanklarına olan saldırısına benzerlikleri tanıyacaklar. Hornet helikopterinden holografik kanatlı bir ejderhaya ve dev lazer ateşleyen bir mekanikten gizli uçan bir tekneye kadar, hava saldırısından yıkıcı bir yatılı eyleme geçiş Halo'nun oyununu andırıyor. İlginç bir şekilde, bu demodaki tek halo benzeri an değildi. Dark Ages Doom'un imza savaşını korurken, kampanya tasarımı, 2000'lerin sonlarında atıcıların hissi, ayrıntılı cutscenes ve oyun yeniliklerine odaklanıyor.
Hell's Battle Mavna'ya bir ejderha saldırısı. | Resim Kredisi: Kimlik Yazılımı / Bethesda
İki buçuk saat boyunca, dört kıyamet seviyesinden oynadım: Karanlık Çağlar. Birinci seviye sıkı tempolu ve titizlikle tasarlanmış Doom seviyelerini (2016) ve devam filmini yansıttı. Bununla birlikte, sonraki seviyeler, yukarıda belirtilen ejderhayı uçuran ve sırlar ve güçlü miniboslarla dolu geniş bir savaş alanını keşfetmek için muazzam bir mekanik pilotu tanıttı. Bu, Doom'un mekanik saflığa odaklanmasından, Halo, Call of Duty ve hatta yazılı setleri ve göreve özgü mekanikleri ile bilinen Nightfire gibi daha eski James Bond başlıklarına paralellik çekerek bir ayrılıştı.
Bu yön ilgi çekicidir, özellikle Doom'un tarihi göz önüne alındığında. İptal edilen Doom 4 başlangıçta Call of Duty, modern bir askeri estetik, karakterlere daha fazla odaklanma, sinematik hikaye anlatımı ve senaryo etkinlikleri ile benzemeyi planlandı. Kimlik yazılımı nihayetinde bu fikirleri daha odaklı Doom (2016) lehine terk etti. Ancak, karanlık çağlar 2025'te piyasaya sürülecek olan bu kavramları tekrar ziyaret ediyor gibi görünüyor.
Kampanyanın tempolu temposu, Call of Duty of Duty'nin kayda değer yeniliklerini yankılayan yeni oyun öğeleriyle serpiştirilmiş. Demomu, Argent D'Nur, zengin Maykrs ve Gece Sentinels - Doom Slayer'ın Şövalye Müttefikleri alanını tanıtan uzun, ayrıntılı bir cutscene ile başladı. Doom Slayer, iki bacak üzerinde nükleer düzeyde bir tehdit olan müthiş bir efsane olarak tasvir edilir. Bu lore, önceki oyunların kodeks girişleri aracılığıyla doom meraklılarına aşina olsa da, Halo'yu anımsatan derin bir sinematik tarzda sunuluyor. Çevre boyunca dağılmış NPC Gecesi nöbetçilerinin varlığı, Halo'daki UNSC Deniz Piyadelerine benzeyen daha büyük bir gücün parçası olma hissini daha da artırır.
Giriş Cutscene'e kapsamlı karakter çalışmasının dahil edilmesi, kıyamet için bu tür anlatım derinliğinin gerekli olup olmadığı hakkında sorular ortaya çıkarır. Şahsen, daha fazla çevre hikaye anlatımı ve kodeks girişlerine dayanan önceki oyunlarda hikayenin inceliğini takdir ediyorum. Bununla birlikte, karanlık çağlardaki cutscenes kısa ve oyunun yoğun akışını bozmadan görevler kurmaya hizmet ediyor.
Demo ayrıca diğer oyun kesintilerini de tanıttı. Av tüfeği savaşından Cehennem Şövalyelerini Slayer'ın yeni kalkanıyla parlatmaya geçiren açılış görevinin ardından, kendimi Pasifik Rim benzeri bir Atlan Mech'in kokpitinde, şeytani Kaiju ile mücadele ettim. Daha sonra, sibernetik ejderhadaki gökyüzünden geçtim, savaş mavnalarına ve silah yerleştirmelerine saldırdım. Bu senaryo seviyeleri oyunu önemli ölçüde değiştirerek Call of Duty'nin Modern Warfare'in AC-130 Gunship Mission veya Infinite Warfare'in Dogfighting gibi göze çarpan dizilerini anımsatan unsurları sunuyor.
Mech savaşları Pasifik Rim ölçekli yumruklardır. | Resim Kredisi: Kimlik Yazılımı / Bethesda
Birçok en iyi FPS kampanyası böyle bir çeşitlilikte gelişir, Half-Life 2 ve Titanfall 2 standardı belirler. Halo'nun uzun ömürlülüğü kısmen araç ve ayaktaki oyun karışımından kaynaklanmaktadır. Ancak, bu yaklaşımın DOOM'a uygun olup olmayacağından emin değilim. Ebedi gibi karanlık çağlar, sürekli dikkat gerektiren, çekimler, kalkan fırlatmaları, parries ve acımasız yakın dövüş kombinasyonları gerektiren karmaşık bir savaş sunar. Buna karşılık, mekanik ve ejderha dizileri daha az ilgi çekici, neredeyse hızlı zaman olaylarına (QTES) benziyor.
Call of Duty'de, bir tanka veya çemberli bir silah gemisine geçmek, mekanik karmaşıklık ayaktaki oyunla yakından hizalandığı için çalışır. Bununla birlikte, karanlık çağlarda, stiller arasında belirgin bir boşluk vardır, bu da mekanik ve ejderha bölümlerini yer tabanlı savaşa karşı kesin bir kontrast gibi hissettirir.
Son oyun saatim, ID'nin olağanüstü silah oyununa odaklanan ancak tipik klostrofobik seviye tasarımını geniş bir savaş alanına açan "Kuşatma" seviyesini tanıttı. Hedef, Beş Gore portalını yok etmek, Call of Duty'nin çok amaçlı görevlerini yineledi, ancak Halo'nun iç ve dış ortamlar arasındaki kontrastı da akla getirdi. Geniş alan, silah aralıklarını yeniden düşünmeyi ve yeni yollarla şarj saldırıları ve kalkanlar kullanmayı gerektiriyordu.
Bu tür geniş bir oyunun dezavantajı, kendimi tempoyu bozan boş yollardan geri izlerken bulduğum için potansiyel odak kaybıdır. Ejderhayı Halo'nun Banshee'sine benzer bir şekilde dahil etmek, momentumu koruyabilir ve ejderhayı deneyime daha sorunsuz bir şekilde entegre edebilirdi.
Bu yeni unsurlarla ilgili karışık duygulara rağmen, bir zamanlar kıyamet için uygun olmadığı düşünülen fikirlerin geri dönüşünü görmek büyüleyici. İptal edilen Doom 4, karanlık çağlarda gördüğümüz gibi, senaryo setleri ve araç sahneleri içeriyordu. ID Software'den Marty Stratton, 2016 yılında Doom 4'ün Sinematik hikaye anlatımı ve karakterlere ağır bir vurgu yaparak Call of Duty'a daha çok benzediğini doğruladı. Karanlık Çağlar, büyük yatılı aksiyon setleri, yemyeşil sinemalar, daha geniş bir karakter dökümü ve önemli irfan ortaya koyan bu kavramları diriltiyor.
Karanlık Çağların çekirdeği yoğun, ayaklı savaşı olmaya devam ediyor. Demodaki hiçbir şey bunun merkez parçası olmayacağını öne sürmedi ve oynadığım her şey bunu Doom'un çekirdek oyununun başka bir parlak evrimi olarak doğruladı. Bunun tek başına bir kampanyanın tamamını sürdürebileceğine inanırken, kimlik yazılımı yeni yolları açıkça araştırıyor. Bu yeni fikirlerin bazıları mekanik olarak zayıf hissediyor ve onu geliştirmek yerine deneyimden uzaklaştırabilecekleri endişelerini artırıyor. Bununla birlikte, daha fazla görülebilecek olan bu demo görevleri sadece zamanla tamamen bağlamsallaştırılacaktır. 15 Mayıs'ta hevesle bekliyorum, sadece ID'nin eşsiz silah oyununa geri dönmek için değil, aynı zamanda Doom: Dark Ages'in iyi hazırlanmış 2000'lerin sonları FPS kampanyası mı yoksa ayrık bir kampanyaya mı döndüğüm konusundaki merakımı tatmin etmek için.
