Las Vegas'taki Dice Zirvesi'nde Naughty Dog'un Neil Druckmann ve Sony Santa Monica'nın Cory Barlog, oyun gelişiminde yaygın şüphe temasını tartıştı. Bir saatlik konuşmaları kişisel güvensizlikleri, yaratıcı süreçleri ve devam filmlerinin zorluklarını kapsadı.
Birden fazla oyundaki karakter gelişimi ile ilgili bir soru, Druckmann'dan şaşırtıcı bir yanıt verdi: Sequels planlamıyor. Her oyunu bağımsız bir varlık olarak ele alarak mevcut projeye yoğun bir şekilde odaklanıyor. Ara sıra devam filmi fikirler ortaya çıkarken, onları gelecekteki taksitler için kurtarmak yerine mevcut oyuna dahil etmeye öncelik verir. Yaklaşımını örnek olarak Son Bölüm II kullanarak açıkladı ve "Ya bu tek kişi ise?" zihniyet. Fikirleri stoklamıyor; Bir fikir zorluyorsa, hemen entegre edilir.
Bu felsefe, önceden belirlenmiş çok sezonluk bir yapıya sahip olan Last of Us TV şovu dışında çalışmalarına uzanıyor. Devam filmleri için, daha fazla gelişmenin uygulanabilir olup olmadığına karar vererek çözülmemiş unsurları ve karakter yaylarını geriye dönük olarak inceler. Değilse, sadece karakterleri öldürmekten şaka yaptı. Uncharted serisini örnek olarak belirtiyor, her bir devam filminin anlatısının ve yönünün bir önceki oyundan organik olarak nasıl ortaya çıktığını, özgünlüğü sağladığını ve tekrarlamayı önlediğini açıklıyor. Yeni bir yön bulunamıyorsa, karakter veya oyun konseptinin uygun olup olmadığını düşünmek bir işarettir.
Barlog, tersine, mevcut projeleri yıllar önce tasarlanan fikirlere bağlayan son derece titiz, uzun vadeli bir planlama yaklaşımı kullanıyor. Yöntemini karmaşık, birbirine bağlı bir ağa benzetti, ancak değişen ekiplerin, perspektiflerin ve gelişen tatların doğasında var olan stres ve bozulma potansiyelini kabul etti. Bu yaklaşımın inanılmaz derecede zorlu ve potansiyel olarak sağlıksız olduğunu itiraf etti.
Druckmann bunun zıttı, şimdiye kadar planlama konusunda güven duymadığını ve acil görevlere konsantre olmayı tercih ettiğini belirterek. Pedro Pascal'ın sanat yaratmanın çalışmalarının arkasındaki itici güç olduğu düşüncesini yineleyen oyun geliştirme tutkusunu vurguladı. Sektöre eşlik edebilecek muazzam stres ve olumsuzluklara rağmen, oyun yaratma ve işbirliğinin sevinci zorluklardan daha ağır basar.
Druckmann daha sonra Barlog'u, yaratma zorluğunun aşırı hale geldiği ve Ted Price'ın son emekliliğine atıfta bulunduğu nokta hakkında sorguladı. Barlog'un samimi tepkisi, bu yaratıcı zorlamanın hiç bitmeyen doğasını ortaya çıkardı. Bir oyunu tamamlamak gibi bir kilometre taşına ulaşmak memnuniyet getirmez; Bunun yerine, sadece tırmanmak için yeni, daha uzun bir dağ ortaya çıkarıyor. Bu kendi kendini yöneten arayışın hem bir nimet hem de lanet olduğunu, genellikle yavaşlama veya mola verme tavsiyesini görmezden geldiğini itiraf etti.
Druckmann benzer bir duygu paylaştı, ancak daha ölçülen bir tonla Jason Rubin'in başkalarının büyümesi için yer bırakma konusundaki tavsiyesi. Günlük katılımını yavaş yavaş azaltıyor, başkalarının liderlik rollerini üstlenmesi ve yaratıcı süreci kucaklaması için fırsatlar yaratıyor. Bu nihai geri çekilme, yeni nesil içerik oluşturucular için alan yaratacağına inanıyor. Barlog'un buna mizahi tepkisi basit, "çok ikna edici. Emekli olacağım."
