Narracja Monster Huntera często jest pomijana, uważana za uproszczoną. Ale czy to naprawdę takie proste? To głębokie nurkowanie bada podstawowe tematy i historie wplecione w rozgrywkę.
← Wróć do głównego artykułu Monster Hunter Wilds
Ewolucja narracji Monster Huntera
Seria Monster Hunter nie jest znana ze swojej historii. Wielu twierdzi, że narracja zajmuje miejsce na podstawowej mechanice polowania. Jednak istnieje przekonująca narracja, często zasłonięta strukturą opartą na misji. Wybory gracza i struktura zadań kształtują doświadczenie, ale czy to oznacza, że historia to po prostu polowanie na potwory dla zysku, mody lub sportu? Zagłębiajmy się w narracje serii głównej, aby odkryć głębsze znaczenie.
Znajomy początek
Większość gier Monster Hunter jest zgodna z znanym łukiem. Zaczynasz jako początkujący łowca, przyjmując zadania starszych wiejskich, stopniowo przechodząc do polowania na coraz bardziej trudne potwory. Ta wspinaczka na szczyt, stając się najbardziej wykwalifikowanym myśliwym wioski, jest siłą napędową. Podstawowa pętla rozgrywki obraca się wokół tego postępu, którego kulminacją jest pokonanie ostatniego szefa gry (np. Fatalis w Monster Hunter 1). Struktura ta pozostaje spójna, nawet gdy opowiadanie staje się bardziej widoczne w późniejszych iteracjach. Jednak gry takie jak World , Rise i ich ekspansje oferują bardziej spójne, oparte na narracji doświadczenia.
Strażnicy ekosystemu
Seria często przedstawia Łowcę jako siłę utrzymującą równowagę ekologiczną. Na przykład Monster Hunter 4 (MH4) znajduje się Gore Magala, którego szalona wirus zagraża całemu ekosystemowi. Wirus, rozprzestrzeniający się w skalach Gore Magali, zwiększa agresję zainfekowanych stworzeń. Niinne wygląd Gore Magali podkreśla jego rolę jako przełomową siłę, wymagając jej porażki w celu przywrócenia równowagi.
Jednak Monster Hunter: World and Iceborne stanowią bardziej szczegółową perspektywę. Zakończenia ujawniają, że chociaż ludzkość ponosi odpowiedzialność za przywrócenie równowagi, istnieje wiele do poznania nieodłącznych procesów świata przyrody.
Wniosek Iceborne podkreśla Nergigante jako naturalną siłę równowagi. Podczas gdy rola Nergigante może na początku wydawać się rozczarowująca, doskonale zawiera motyw gry. Zakończenie podstawowej gry przedstawia Huntera jako „Sapphire Star”, przewodnie dla Komisji Badań, odzwierciedlającej w grze „Tale of the Five”, która łączy gwiazdę Sapphire z początkami ludzkiej cywilizacji. Oznacza to, że Komisja Badań przyjmuje rolę strażnika Nowego Świata, kierowanego przez Huntera.
Zakończenie Iceborne oferuje kontrapunkt, pokazujący potrzebę dalszego zrozumienia odporności świata przyrody, nawet bez interwencji człowieka. To zestawienie odzwierciedla złożoność natury i interakcji człowieka, odsłaniając głębszą warstwę poza prostym polowaniem na potwory.
To tematyczne podejście rozciąga się na to, jak potwory postrzegają myśliwego.
Myśliwy odzwierciedlało
W MH4 pokonanie Gore Magala ujawnia jedynie swoją rozwiniętą formę, Shagaru Magala. Odzwierciedla to wrażenia gracza polegające na modernizacji sprzętu i stawienia czoła silniejszym wyzwaniom. To sugeruje, że potwory uczą się od myśliwych, dostosowując się i ewoluują w odpowiedzi.
Przykłada to Ahtal-Ka, ostatni super szef Monster Hunter Generations, jest to przykład. Jego wyjątkowy design i użycie broni podobnej do myśliwych (Dragonators, Stal Belki, gigantyczne koło zaprojektowane w jo-jo) podkreślają jego adaptację do strategii Hunter. Stworzenie chodzącej fortecy Ahtal-ka pokazuje jej zdolność do nauki i innowacji, odzwierciedlając pomysłowość myśliwego. Ten wyjątkowy antagonista doskonale uosabia temat adaptacji natury do wpływów ludzkich. Można nawet spekulować połączenie z ruchami jedwabinowymi w powstaniu łowcy potworów .
Osobista narracja: człowiek kontra dziki
Biorąc pod uwagę tematy równowagi ekologicznej i adaptacji potworów, o czym naprawdę jest Monster Hunter? To osobista podróż wzrostu i poprawy w stosunku do ogromnych wyzwań. Wpływ gry polega na tym, jak splata doświadczenie gracza w fascynującą narrację. Podobnie jak seria Souls , satysfakcja wynika z przezwyciężania pozornie niemożliwych szans poprzez umiejętności i wytrwałość.
Początkowe spotkanie z Tigrex w Monster Hunter Freedom 2 doskonale to ilustruje. Bezradność wczesnej gry przeciwko Tigrexowi wyznacza wyraźny cel: przezwyciężenie tej początkowej porażki. Późniejsze spotkania z Tigrex wzmacniają tę osobistą narrację wzrostu i triumfu. Te chwile, choć nie oparte na narracji, tworzą potężne poczucie osobistego osiągnięcia.
Ewolucja serii w kierunku bardziej wyraźnego opowiadania historii w grach takich jak Wilds poprawia zaangażowanie gracza. Chociaż narracja nie zawsze może być głównym celem, osobista podróż gracza i pokonywanie wyzwań stanowią serce doświadczenia Monster Hunter. Seria z powodzeniem osadza doświadczenie gracza w niezapomnianej i wpływowej narracji.
